Thili-esti

Γράφει:  Κατερίνα Tσεμπερλίδου   - 19/06/2013 Αναδημοσίευση από το  www . tsemperlidou . gr Από το άρθρο 60 + 1 Να είσαι ευγνώμων κάθε μέρα για όσα μικρά ή μεγάλα σου συμβαίνουν. Δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι η ευγνωμοσύνη είναι μια μεγάλη πηγή ευτυχίας. Η ευγνωμοσύνη είναι στάση ζωής. Λανθασμένα πιστεύουμε ότι είναι μόνο η έκφραση συναισθημάτων προς άλλα πρόσωπα που μας έχουν ευεργετήσει. Το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης αναπτύσσεται μέσα μας καθημερινά με κάθε αναγνώριση ή εκτίμηση προς το δώρο της ζωής και ό,τι αυτό εμπεριέχει. Αυτός ο θαυμασμός και η προσοχή σε κάθε τι ωραίο και καλό που συμβαίνει είναι μια μορφή αγάπης ή η ουσία της προσευχής. Συνήθως η φωνή μέσα μας, μας θυμίζει μόνο τι μας λείπει, πώς λοιπόν να προσέξουμε όσα ήδη έχουμε ή είμαστε; Η στροφή της προσοχής μας στην αναγνώριση κάθε θετικού γεγονότος αυξάνει τα ωραία συναισθήματα που νιώθουμε και ενδυναμώνει την ενέργειά μας. Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα από το να καταγράφεις τα «καλά» που

Γράφει:  Κατερίνα Tσεμπερλίδου  - 15/05/2013 Αναδημοσίευση από το  www . tsemperlidou . gr Πέρασα μια πρόσφατη πίκρα, ίσως για να έχω «ζεστή» την έμπνευση να γράψω πώς να ξεπερνάμε τα δυσάρεστα. Απογοήτευση; Προδοσία; Θυμός; Αδικία; Ποια είναι η συνταγή που φυτεύει μέσα μας τις πίκρες με ρίζες βαθιές, που δύσκολα ξεκολλάνε; «Γιατί σε μένα;» «Γιατί αυτός;» «Δεν το περίμενα από τον Γιώργο», «Σε τι έφταιξα;», «Μα, τι του έκανα εγώ;» Οι πίκρες ριζώνουν μέσα από τα ερωτήματα που βασανίζουν το μυαλό μας . Πέφτεις για ύπνο και δεν μπορείς να κοιμηθείς, εκεί που κάθεσαι και είσαι απασχολημένος με μια δραστηριότητα, πουφ! Ξεπετάγεται η ανάμνηση της πίκρας σου σαν ποπ – κορν που σκάει και τα διαλύει όλα. Ούτε κέφια έχεις μετά, ούτε γαλήνη. Μόνο θυμό και την πικρή δυσάρεστη γεύση των γεγονότων που πέρασαν και σου προκάλεσαν στενοχώρια, πληγές, απογοήτευση, θυμό. Όσο περισσότερο «σκαλίζεις» τις πίκρες σου, τόσο μεγαλώνουν τα κλαριά τους . Φουντώνουν και ζουν μέσα σου ρουφώντας την